Dünya ve özellikle Ortadoğu kritik bir dönemeçten geçerken, uluslararası basında Türkiye’nin artan etkisi dikkatle takip ediliyor. Foreign Affairs, Foreign Policy, The Economist ve TAC gibi Batılı yayınlarda yer alan analizler, Ankara’nın geliştirdiği stratejilerin sadece bölgesel değil küresel dengeleri de değiştirebilecek potansiyele sahip olduğuna işaret ediyor. Bu analizlerde kimi zaman “Neo-Osmanlı Türkiye geliyor, acilen önlem almalıyız” paniği göze çarpıyor. Ancak Amerikalı stratejist Sumantra Maitra’nın TAC’ta 18 Ağustos 2025’te yayımlanan “Türkiye’nin Uzun Oyunu” başlıklı yazısı, Ankara’nın bölgesel hegemonyasında iki temel engeli gündeme taşıyor: İsrail faktörü ve Türkiye’nin iç dinamiklerinde hâlen baskın olan Kemalist bürokrasi.

İç Faktörün Hegemonyadaki Rolü

Maitra’ya göre dış baskılar ne kadar güçlü olursa olsun, asıl belirleyici olan iç faktör. Çok kültürlü Osmanlı mirasını yeniden pratiğe dökemeyen bir Türkiye’nin bölgesel hegemonya kurmasının kolay olmayacağı vurgulanıyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan ve MHP lideri Devlet Bahçeli’nin bu noktada Türkiye’nin tarihsel kodlarını yeniden canlandırmaya dönük girişimleri öne çıkıyor. Erdoğan’ın sık sık İdris-i Bitlisi, Melayê Cizîrî ve Feqîyê Teyran gibi isimlere atıf yapması bu çerçevede değerlendirilirken, içerideki bazı grupların ise bu sürece direnç gösterdiği ifade ediliyor. Batı medyasında bile “Eski konsensüs çöküyor, Amerika İsrail’i terk edebilir” yorumları yapılırken, içerideki muhalif kesimlerin hâlâ farklı etnik ve dini unsurları karşı karşıya getirmesi, Türkiye’nin yeni stratejik hamlelerini gölgeleme riski taşıyor. Ancak bölgesel tablo, Ankara’nın oyun değiştirici hamlelerinin çok daha belirleyici olacağına işaret ediyor.