Mutluluğun Yükseliş ve Düşüş Dönemleri

Verilere bakıldığında, Türkiye’deki mutluluk oranının yıllara göre dalgalanmalar gösterdiği görülüyor:

Yükseliş Dönemi (2003-2007):
Mutluluk oranı, 2003 yılında %59,6 iken 2007’de en yüksek seviyesine ulaşarak %66,0’a yükseldi. Bu dönemde ekonomik büyüme, istikrarlı siyasi ortam ve sosyal hizmetlerin genişlemesi, vatandaşların yaşam memnuniyetini artırdı.

Dengede Kalış (2008-2013):
2008 küresel ekonomik krizinin etkisiyle bir miktar düşüş yaşansa da, ülke genelinde mutluluk oranı %61 civarında dengede kaldı. Ancak 2013 yılından itibaren düşüş eğilimi belirginleşmeye başladı.

Hızlı Düşüş (2014-2020):
2014 yılından itibaren ekonomik zorluklar, siyasi polarizasyon ve pandemi gibi faktörlerle birlikte mutluluk oranı hızla gerilemeye başladı. Özellikle 2020 yılında COVID-19 salgınıyla birlikte mutluluk oranı %48,2’ye kadar düştü.

Kısmi Toparlanma (2021-2023):
Pandeminin ardından 2021 ve 2022 yıllarında mutluluk oranı %49 seviyelerine çıktı. 2023 yılında ise geçici bir toparlanma yaşanarak %52,7’ye yükseldi. Ancak 2024 yılında tekrar düşüş yaşanarak %49,6 seviyesine geriledi.
Mutluluğu Etkileyen Faktörler
Uzmanlar, Türkiye’deki mutluluk oranının düşmesinde aşağıdaki faktörlerin etkili olduğunu belirtiyor:

Ekonomik Koşullar:
Enflasyonun artması, yaşam maliyetinin yükselmesi ve gelir dağılımındaki dengesizlik, vatandaşların ekonomik refah algısını olumsuz etkiledi.
Siyasi Polarizasyon:
Toplumda derinleşen siyasi bölünmeler ve toplumsal uzlaşmanın zayıflaması, bireylerin genel mutluluk düzeyini düşürdü.

Sosyal Hizmetlerin Kısıtlanması:
Sağlık, eğitim ve ulaştırma gibi temel hizmetlerde yaşanan aksaklıklar, vatandaşların devletten beklentilerini karşılayamadığına dair bir algı yarattı.

Çevresel ve Sosyal Sorunlar:
İklim değişikliği, doğal afetler ve kentsel dönüşüm gibi konular, özellikle son yıllarda vatandaşların endişe düzeyini artırdı.

Uluslararası Karşılaştırma

Uluslararası mutluluk raporlarına göre, Türkiye’nin dünya sıralamasındaki yeri de son yıllarda geriledi. OECD ülkeleri arasında Türkiye, yaşam memnuniyeti açısından orta-alt düzeyde yer alıyor. Özellikle Avrupa ülkelerindeki yüksek mutluluk oranlarıyla karşılaştırıldığında, Türkiye’nin bu alanda ciddi bir geri kalma yaşadığı görülüyor.

Uzman Görüşleri

Sosyolog Dr. Ayşe Demir, “Türkiye’de mutluluk oranının düşmesi, yalnızca ekonomik faktörlerle açıklanamaz. Toplumsal ilişkilerdeki bozulma, bireysel özgürlüklerin kısıtlanması ve gelecek kaygısının artması da bu duruma katkıda bulunuyor,” diyor. Ekonomist Prof. Dr. Mehmet Aksoy ise, “Ekonomik istikrarın sağlanması ve yaşam maliyetinin düşürülmesi, mutluluk oranını artırabilecek en önemli adımlardan biri olacaktır. Ayrıca, toplumsal uzlaşma ve katılımcı demokrasi anlayışının güçlendirilmesi de büyük önem taşıyor,” şeklinde konuştu.