İstanbul Sarıyer’de, Boğaziçi Üniversitesi kampüsünde yaşanan vahşi cinayet, Türkiye’nin adalet ve infaz sistemini yeniden tartışmaya açtı. Henüz 15 yaşındaki Hilal Özdemir, eski erkek arkadaşı Ayberk Kurtuluş tarafından ruhsatsız silahla vurularak hayatını kaybetti. Zanlının da ardından intihar ettiği olayda en dikkat çekici ayrıntı, Ayberk Kurtuluş’un 24 ayrı suç kaydının bulunmasına rağmen serbest olması oldu. Hilal’in katilinden defalarca uzaklaşmaya çalıştığı, ailesine açılarak okul değiştirdiği ve hatta farklı bir yaşam alanı kurmaya çalıştığı öğrenildi. Ancak zanlının ısrarlı takibi ve şiddet eğilimi, genç kızın yaşamını elinden aldı. Uzmanlar, bu cinayetin yalnızca bir “kişisel trajedi” değil; aynı zamanda sistemin zafiyetlerini gözler önüne seren bir toplumsal yara olduğunu vurguluyor.

Suç Kaydı Kabarık Zanlılar Neden Serbest?

Cinayet sonrası gündeme gelen en önemli tartışma, “suç kaydı kabarık” kişilerin toplum içinde elini kolunu sallayarak dolaşması oldu. Hilal Özdemir’i katleden Kurtuluş’un onlarca sabıkasına rağmen cezaevinde olmaması, infaz düzenlemelerindeki boşlukları gözler önüne serdi. Emekli hakimler, “Potansiyeli var diye kimseyi içeride tutamazsınız” diyerek yasal sınırları hatırlatsa da, kamuoyu bu durumun yarattığı güvenlik riskine dikkat çekiyor. Olayın bir diğer boyutu ise güvenlik zaafiyeti: Zanlı, cinayet günü kampüse “Düğüne geldim” diyerek arama yapılmadan girebildi. Hilal Özdemir’in yaşadığı bu korkunç son, yalnızca ailelerin değil, tüm toplumun çocuklarını ve gençlerini koruyacak yeni düzenlemelerin aciliyetini ortaya koyuyor.