Ünlü teknik direktör José Mourinho’nun görevine son verilmesi, Yılmaz Özdil’in satırlarında Türkiye’nin siyaset ve toplum alışkanlıklarına dair çarpıcı bir benzetmeyle gündeme taşındı. Havalimanında on binlerin omuzlarında karşılanarak büyük bir heyecanla göreve başlayan Mourinho’nun, yıllar boyunca kazandığı kupalara rağmen sessiz sedasız gönderilmesi, “Başlarken aşk, biterken nefret” sözleriyle özetlendi. Özdil, futbol dünyasındaki bu tabloyu Türkiye’nin siyasi tarihinde yaşanan benzer örneklerle kıyaslayarak, iktidara gelen liderlerin önce övülüp yüceltildiğini, sonra aynı hızla gözden düşürüldüğünü hatırlattı.

Siyasi Tarihten Çarpıcı Örnekler

Yılmaz Özdil yazısında Kenan Evren’den Turgut Özal’a, Süleyman Demirel’den Tansu Çiller’e kadar birçok liderin iktidar dönemindeki görkemli günlerini ve ardından gelen unutulmuşluklarını aktardı. Evren’in tablolarının milyonlarca liraya satılırken daha sonra yüz liraya bile alıcı bulamamasını, Özal’ın kaleminin 20 bin dolara satıldıktan sonra partisine çay borcu yüzünden haciz gelmesini ve Demirel’in fötr şapkasının icradan satışa çıkmasını örnek gösterdi. Çiller döneminde iş insanlarının gösterişli jestlerini hatırlatan Özdil, bugünün siyasi atmosferinde de benzer sahnelerin yaşandığını vurguladı. Ona göre Türkiye’de hem iktidar hem de muhalefet için aynı döngü geçerli: Başlarken methiyeler, düşerken nefret. Mourinho’nun yalnız başına uçağını beklediği görüntü ise bu döngünün sembolü olarak sunuldu.