Türkiye’de enerji sektörünün en çok tartışılan özelleştirmelerinden biri olan Çayırhan Termik Santrali, el değiştirmesinin ardından yeniden gündeme oturdu. Kamuoyunda yoğun tepki toplayan ve madencilerin direnişine rağmen yalnızca 5 yıllık kârı karşılığında 20 milyar liraya satılan santral, özelleştirmenin hemen ardından tam kapasite çalışmaya başladı. Değeri en az 4 milyar dolar olarak hesaplanan ve her yıl ortalama 100 milyon dolar kâr getiren santral ile maden sahaları, devir tarihindeki kurla sadece 512,8 milyon dolara devredilmişti. Özelleştirme öncesinde santralin 4 ünitesinin aynı anda çalıştırılmadığı, bakım süreçlerinin ertelendiği ve böylece tesisin değerinin bilinçli olarak düşürüldüğü iddiaları büyük yankı uyandırdı.

Özelleştirme Öncesi Bakım Bilinçli mi Geciktirildi?

Santralin işletme hakkını 20 milyar liraya taksitle alan şirket, görevi devralır almaz tüm üniteleri bakım süreçlerinden geçirerek aynı anda devreye soktu. Yıllardır “arıza” gerekçesiyle tam kapasite çalıştırılmayan santral, özel sektör yönetiminde kısa sürede tam verimle üretime geçti. Bu gelişme, kamuoyunda “özelleştirme sürecinde santral bilinçli olarak bakımsız bırakıldı mı?” sorularını gündeme taşıdı. Enerji uzmanları, kamuya ait bir tesisin düşük değerle elden çıkarılması için sistemli bir şekilde sorun yaratıldığı iddialarını dile getirirken, işçi maaşlarının dahi devir sonrası erken yatırılması dikkat çekti. Çayırhan örneği, Türkiye’de özelleştirme politikalarının şeffaflığı ve kamu kaynaklarının korunması konusundaki tartışmaları bir kez daha alevlendirdi.